شايد تصور اكثر شما از چربي هاي بدن ، چربي هايي است كه در نقاط مختلف انباشته شده اند اما در حقيقت اينطور نيست.
خوب و بد همه جا پيدا ميشود، حتي در ميان چربيهاي بدن! البته ما عموما وقتي كلمه چربي را ميشنويم به ياد چربيهاي انباشتهشده در بدن ميافتيم و بلافاصله هشدارهاي هميشگي پزشكان و توصيه اكيدآنها براي سوزاندن اين چربيها در گوشمان زنگ ميزند.
لاغري:شايد تصور اكثر شما از چربي هاي بدن ، چربي هايي است كه در نقاط مختلف انباشته شده اند اما در حقيقت اينطور نيست.
خوب و بد همه جا پيدا ميشود، حتي در ميان چربيهاي بدن! البته ما عموما وقتي كلمه چربي را ميشنويم به ياد چربيهاي انباشتهشده در بدن ميافتيم و بلافاصله هشدارهاي هميشگي پزشكان و توصيه اكيدآنها براي سوزاندن اين چربيها در گوشمان زنگ ميزند.
اينها همه درست است؛ اما فقط در مورد بخشي از چربيهايي كه به «چربي سفيد» معروفند و يكي از عوامل اصلي بروز بيماريهاي بسيار خطرناكي مانند بيماريهاي قلبي ـ عروقي و ديابت بهشمار ميروند.
متاسفانه به گواهي پژوهشهاي بسياري كه در اين زمينه صورت گرفته چربي سفيد يكي از معضلات اصلي سلامت در روزگار ماست؛
اما بدن ما علاوه بر چربي سفيد، چربي ديگري به نام چربي قهوهاي هم دارد كه بسيار مفيد است و ميتواند ما را از شر چربيهاي سفيد مضر خلاص كند. البته شرط و شروطي هم در كار است. ما بايد به چربي قهوهاي بدنمان كمك كنيم تا از پس اين ماجرا برآيد.
پژوهشي كه اخيرا انجام شده، نشان ميدهد با افزايش ميزان چربي قهوهاي در بدن ميتوانيم كمك شاياني به لاغري بدن بكنيم و از اين طريق كالري بسوزانيم و شر چربيهاي سفيد اضافي را كم كنيم، اما چطور ميتوان ميزان چربي قهوهاي بدن را افزايش داد؟
خوشبختانه چند راه ساده و كاملا عملي براي اين كار پيش روي همه ماست؛ فقط كمي اراده و صبر ميطلبد.
نه گرسنگي بكشيد و نه بيش از اندازه بخوريد
عصبهاي تنظيم گرسنگي در مغز وظيفه بسيار مهمي به عهده دارند؛
وقتي هنوز به ميزان كافي نخورده باشيم مدام پيام ميفرستند كه همچنان بايد بخوريم و هرگاه هم كه به اندازه كافي خورده باشيم به ما اعلام ميكنند وقت آن است كه از خوردن دست بكشيم. اما همين عصبها ميتوانند وظايف مهم ديگري را نيز به عهده بگيرند.
پژوهشي كه در دانشكده پزشكي دانشگاه ييل انجام شد نشان ميدهد اين عصبها در بدن موشها ممكن است باعث تبديل چربي سفيد به چربي قهوهاي شوند. اين مطالعه كه در نشريه سل (سلول) منتشر شده، نشان داده است
اگر خيلي كمتر از آن چيزي كه مورد نياز معمول بدنمان است بخوريم، بدنمان نميتواند چربي سفيد را به چربي قهوهاي تبديل كند؛ در حالي كه اگر به اندازه كافي بخوريم، يعني به ميزاني كه گرسنگي را رفع كند، اين عصبها وارد عمل خواهند شد و چربيهاي سفيد را به چربي قهوهاي تبديل خواهند كرد.
پژوهش ديگري در اين زمينه نشان ميدهد كه پرخوري نهتنها چربي سفيد را در بدن ما افزايش ميدهد، بلكه براي چربي قهوهاي مزاحمت ايجاد ميكند و نميگذارد اين چربي كالريهاي اضافي و چربيهاي سفيد مازاد را بسوزاند.
سيب بخوريد، البته با پوست
يك مثل قديمي هست كه ميگويد خوردن يك عدد سيب در روز ما را از پزشك بينياز ميكند. خيلي هم بيراه نميگويد. اخيرا دانشمندان به اين نتيجه رسيدهاند كه همين يك عدد سيب در روز ما را از شر چربيهاي مضر خلاص ميكند.
محققان دانشگاه آيوا آزمايشي روي موشها انجام دادهاند كه در آن اسيد اورسوليك به رژيم غذاييشان اضافه شد كه پس از مدتي ميزان چربي قهوهاي در بدن اين موشها افزايش يافت.
اين افزايش حتي در بدن موشهايي كه رژيم غذايي پرچربي براي آنها تدارك ديده شده بود نيز رخ داد، اما اين آزمايش چه ربطي به سيب دارد؟ اسيد اورسوليك به ميزان فراوان در پوست سيب يافت ميشود و علت اصلي درخشندگي پوست سيب نيز همين اسيد است.
به همين دليل فقط خوردن سيب (با پوست) اين فايده را در پي خواهد داشت. البته مراقب باشيد سيب را با پارافين براق نكرده باشند كه در آن صورت خوردن پوست سيب بسيار خطرناك خواهد بود.
ورزش كنيد
اثرات مفيد تحرك و فعاليت جسماني بويژه در سوزاندن چربي و كالريهاي اضافي آنقدر روشن و بديهي به نظر ميرسد كه انگار هيچ نيازي بهدليل و مدرك ندارد. همه به نوعي اين تجربه را از سر گذرانده يا در اطراف خود ديدهاند كه تحرك به تعرق چربيسوز منجر ميشود.
اما واقعا چرا؟ مطالعهاي كه در اين زمينه روي حيوانات گوناگون انجام شده و در نشريه سازوكارها و الگوهاي بيماري (Disease Models and Mechanisms) منتشر شده است،
نشان ميدهد ورزش و تحرك سبب ترشح آنزيمي به نام آيريسين ميشود كه چربي سفيد را به چربي قهوهاي تبديل ميكند. البته بايد به ياد داشته باشيم كه براي رسيدن به نتيجه مطلوب حتما بايد منظم و پيوسته ورزش كنيم. ورزشكردنِ باري به هر جهت هيچ فايدهاي در پي نخواهد داشت.
دماي اتاقتان را پايين بياوريد
سرما عامل محيطي بسيار مفيدي است؛ البته اگر مراقب باشيد سرما نخوريد.
سرماي محيط زندگي ميتواند چربي سفيد بدن را بسوزاند. نتايج مطالعهاي كه در نشريه پژوهشهاي باليني (Journal of Clinical Investigation) منتشر شد اين مطلب را به خوبي نشان ميدهد.
پژوهشگران از 12 مرد جوان كه ميزان چربي قهوهاي فعالشان كمتر از حد ميانگين بود، خواستند طي مدت شش هفته هر روز دو ساعت در اتاقي با دماي حدود 17 درجه سانتيگراد بنشينند.
آنها در اين دماي سرد در مقايسه با دماي معمولي داخل اتاق، يعني دماي حدود 22 درجه سانتيگراد، 108 كالري بيشتر سوزاندند.
نتايج حتي اميدواركنندهتر نيز بوده است؛ طي اين شش هفته بدن اين افراد توان بيشتري در سوزاندن چربي به دست آورده و در روزهاي آخر توانسته بود در اين دماي سرد 289 كالري بيشتر از حالت معمول بسوزاند.
به اين ترتيب پژوهشگران به اين نتيجه رسيدند كه احتمالا دماهاي محيطي پايينتر، ژني كه در بدن ما چربي سفيد را به قهوهاي تبديل ميكند فعالتر ميسازد.